Filipe I de Tarento

Filipe I de Tarento
	;
Biografía
Nacemento	10 de novembro de 1278 ; Nápoles
Morte	26 de decembro de 1331 (53 anos); Nápoles
Lugar de sepultura	Igreja de São Domingos Maior (pt)
King of Albania (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	aristócrata
Outro
Título	Duque
Familia	Casa de Anjou-Sicilia
Cónxuxe	Catarina de Valois-Courtenay (1313 (Gregoriano)–); Thamar Angelina Komnene (1294 (Gregoriano)–)
Fillos	Louis, Prince of Taranto (en) ; () Catarina de Valois-Courtenay; Margaret of Taranto (en) ; () Catarina de Valois-Courtenay; Carlos de Tarento (pt) ; () Thamar Angelina Komnene (en) ; Peter of Taranto (en) ; () Thamar Angelina Komnene (en) ; Blanche of Taranto (en) ; () Thamar Angelina Komnene (en) ; Filipe (pt) ; () Thamar Angelina Komnene (en) ; Filipe II de Tarento; () Catarina de Valois-Courtenay; Joan of Anjou, Queen of Armenia (en) ; () Thamar Angelina Komnene (en) ; Roberto de Tarento; () Catarina de Valois-Courtenay; Margaret of Taranto (en) ; () Thamar Angelina Komnene (en)
Pais	Carlos II de Anjou e Maria da Hungria, Rainha de Nápoles (pt)
Irmáns	Leonor de Anjou, Branca de Anjou (pt) , Maria de Anjou (pt) , Margarida de Anjou-Sicília (pt) , Luís de Toulouse (pt) , Roberto I de Nápoles, Carlos Martel de Anjou, Raimundo Berengar de Andria (pt) , Peter Tempesta (pt) e João de Gravina (pt)

Filipe I de Tarento (en italiano: Filippo I di Taranto, francés: Philippe Iº de Tarente, grego: Φίλιππος Α' του Τάραντα), nado en Nápoles o 10 de novembro de 1278 e finado o 26 de decembro de 1332, foi príncipe de Tarento, déspota de Epiro, rei de Albania, príncipe de Acaia e emperador titular latino de Constantinopla. Pertencente á casa de Anjou, foi fillo do rei Carlos II de Nápoles e Sicilia e María de Hungría, filla do rei Estevo V. O 4 de febreiro de 1294 recibiu o título de príncipe de Tarento en Aix-en-Provence. Este nomeamento formou parte do plan do seu pai para lle conceder un imperio oriental no mar Adriático, de feito, en agosto dese mesmo ano contraeu matrimonio con Tamar Anxelina Comnena e recibiu do seu pai o Reino de Albania, a soberanía do Principado de Acaia e todos os seus dereitos no Imperio Latino e o Señorío de Vlaquia.

Á morte do seu sogro Nicéforo asumiu tamén o título de «déspota de Romania». A revolta contra os anxevinos en Sicilia conduciu á guerra das Vésperas sicilianas, na que Filipe foi derrotado en 1299 por Frederico II de Sicilia, quen o mantivo prisioneiro até 1302. Co fin de adquirir novos territorios, en 1309 repudiou á súa esposa por cargos de adulterio e casou con Catarina de Valois-Courtenay, emperatriz titular latina, aínda que estaba comprometida con Hugo V de Borgoña, rei titular de Tesalónica. Á súa morte en 1332 todos os seus títulos pasaron a Roberto de Tarento, o fillo máis vello do seu segundo matrimonio.

Biografía

Nacemento	10 de novembro de 1278 Nápoles
Morte	26 de decembro de 1331 (53 anos) Nápoles
Lugar de sepultura	Igreja de São Domingos Maior ^(pt)


King of Albania ^(en)





Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	aristócrata
Outro
Título	Duque
Familia	Casa de Anjou-Sicilia
Cónxuxe	Catarina de Valois-Courtenay (1313 ^(Gregoriano)–) Thamar Angelina Komnene (1294 ^(Gregoriano)–)
Fillos	Louis, Prince of Taranto ^(en) () Catarina de Valois-Courtenay Margaret of Taranto ^(en) () Catarina de Valois-Courtenay Carlos de Tarento ^(pt) () Thamar Angelina Komnene ^(en) Peter of Taranto ^(en) () Thamar Angelina Komnene ^(en) Blanche of Taranto ^(en) () Thamar Angelina Komnene ^(en) Filipe ^(pt) () Thamar Angelina Komnene ^(en) Filipe II de Tarento () Catarina de Valois-Courtenay Joan of Anjou, Queen of Armenia ^(en) () Thamar Angelina Komnene ^(en) Roberto de Tarento () Catarina de Valois-Courtenay Margaret of Taranto ^(en) () Thamar Angelina Komnene ^(en)
Pais	Carlos II de Anjou e Maria da Hungria, Rainha de Nápoles ^(pt)
Irmáns	Leonor de Anjou, Branca de Anjou ^(pt) , Maria de Anjou ^(pt) , Margarida de Anjou-Sicília ^(pt) , Luís de Toulouse ^(pt) , Roberto I de Nápoles, Carlos Martel de Anjou, Raimundo Berengar de Andria ^(pt) , Peter Tempesta ^(pt) e João de Gravina ^(pt)